ds. Bert de Wit

Zul je geven wat Ik vind in jou en jij in Mij?

Sinds 1 mei 2022 ben ik als predikant verbonden aan de Protestantse Gemeente IJsselstein. Aan het einde van de verbintenisdienst zongen we het lied ‘Wil je opstaan en Mij volgen?’ (Iona Liedbundel), waaruit bovenstaande regel geciteerd is. Datzelfde lied werd ook gezongen bij mijn afscheid van de Protestantse wijkgemeente Carnisse Haven in Barendrecht. En ook al bij mijn afscheid van Dordrecht (Dubbeldam), begin 2013. Zo gaat het lied al een tijd met mij mee op mijn weg als predikant. Die weg begon op 22 mei 1994, in de Hervormde Gemeente te Exloërmond (Drenthe) – maar toen kende ik dit lied nog niet.

Wat mij aanspreekt in dit lied is de gedachte, dat God met ieder mens zijn weg gaat. Niet alleen met predikanten, maar met alle mensen – ook met wie niet in God geloven. Die mensen zullen dat zelf anders zien, maar voor mij is het bepalend voor hoe ik naar mensen kijk. In iedereen die op mijn pad komt, kom ik in zekere zin God tegen. Daarbij maakt het niet uit of iemand lid van een kerk is, christen of moslim, gelovig of juist niet. Je kunt de liefde waarmee God de mensen ziet in ieder mens terugzien - al moet je soms wel heel goed kijken. Maar dat zie ik juist als mijn roeping: in medemensen de liefde van God ontdekken.

Het mooie van het predikantschap is, dat je het echte werk niet zelf hoeft te doen. Om het werk te kunnen doen heb je wel kennis en vaardigheden nodig, maar het beste wat je hebt te bieden wordt door het werk tevoorschijn geroepen. Want je kunt alleen maar geven wat je hebt ontvangen en je hebt niets beters te bieden dan de liefde van God. Het predikantswerk is veelomvattend: voorgaan in diensten, preken maken, kopij aanleveren, stukjes schrijven, pastorale gesprekken, kringen en groepen, vergaderen, geestelijke begeleiding, coachen, intervisie en ga zo maar door. Je kunt er best druk mee zijn. Maar zolang ik gezond blijf en niets beters heb te doen, hoop ik er vrolijk mee door te gaan.

Ik ben getrouwd met een onderwijzeres, Ellen – wij hebben elkaar leren kennen op de Pabo. Samen hebben wij drie kinderen die inmiddels het huis uit zijn. Onderwijzers willen hetzelfde als predikanten, namelijk kinderen van alle leeftijden helpen om de beste versie van zichzelf te worden. Wij willen dat, omdat wijzelf ook verlangen de beste versie van onszelf te worden. Dat beste hoeven we niet zelf uit onszelf te halen. Het lijkt tegenstrijdig, maar juist het helpen van een ander haalt het beste uit onszelf. Die beste versie van onszelf is degene die God in ons ziet, geloof ik. Om met de woorden van het lied te spreken: Ik wil – als predikant, als mens - geven wat Hij vindt in mij en ik in Hem. Meer heb ik niet te bieden. Voor minder hoef ik het niet te doen.